Rüfət Zəbioğlu

AMİN, KİŞİ, AMİN

--Etdim böyük oğlumçun ötən yazda kiçik toy,

Etdim ki, uşaqdır, ona bir "Volqa" alım qoy.

Düşmüşdü çalan dəryaya, vermirdi şabaş boy,

Tanrım batıra dar gözə qızmar şişi,

--Amin!

Amin, qağa, amin, lələ, amin, kişi, amin!

--Hal əhlilərin olmasın aləmdə qızardan,

Hifz eyləsin allah bizi hər dərddən, azardan,

Hər bişərəf, hər nakişi, hər mərdüməzardan,

Hər kəs bizə diş qıcsa, tökülsün dişi,

--Amin!

Amin, qağa, amin, lələ, amin, kişi, amin!

--Çox razıyam allah özü şahiddi ki, zaddan,

Zavmaqdı, nə şey olsa, çıxarmır bizi yaddan,

Çıxmış özü bir ay olar ancaq qazamatdan,

Çıxsın atası, qaynatası, qərdeşi,

--Amin!

Amin, qağa, amin, lələ, amin, kişi, amin!

--Sən molla, mən alverçi, qaranlıq dərə xəlvət,

Alverçi hərif, molla avam xoşlayar, əlbət,

Hər kəz bizi şeytanlasa imanına lənət,

Qurd-quşlara qismət görüm olsun leşi,

--Amin!

Amin, qağa, amin, lələ, amin, kişi, amin!

--Üçmərtəbə bir ev tikdirəcəkdim, yaxalandım,

Bildim ki, zadın oğlu satıbdır məni, yandım,

Beş oğluna and içdi -- xəbərsizdir, inandım,

Beş tabuta bir gündə qoyulsun beşi,

--Amin!

Amin, qağa, amin, lələ, amin, kişi, amin!

Mən sinnidə, sən yaşda gərəkdir la sırtıq,

Cahilliyədir şövqümüz hərçəndi ki, qartıq,

Amin de, dua eylə ki, qoy olmasın artıq,

Bir kimsənin aləmdə bizimlə işi,

--Amin!

Amin, qağa, amin, lələ, amin, kişi, amin!

TİPLƏR TANIYIRAM

Güzgüyə baxa-baxa

özünü görməyən var,

Özünə bir yol belə

Hesabat verməyən var.

Var xəstə anasının

Təqaüdünü yeyən,

Hər yumrunu baş sanıb,

Hər girdəyə baş deyən

Tiplər tanıyıram mən.

Bağına çəpər çəkib:

"Yaratdım, qurdum" deyən,

Ailəsinə "xalqım",

Evinə: "yurdum" deyən,

İftixarla: dağıtdım",

Fəxr ilə "qırdım" deyən,

Qohumuna, dostuna:

"Öz itim-qurdum" deyən

Tiplər tanıyıram mən.

Verdiyinə bir əvəz

Qopartmasa gəbərən,

Xeyri ücün qulağa

Dürtülən, gözə girən,

Minnətlə salam alan,

Minnətlə salam verən,

Mədəsində -- əqidə,

Cibində məslək görən

Tiplər tanıyıram mən.

Üz-üzə tərifləyən,

Arxada hey döşəyən,

Mətləbini, fikrini

Dəvə kimi kövşəyən,

Özünü ayaq altda

Palaz kimi döşəyən,

Rəisi hirslənəndə

Tir-tir əsib üşüyən

Tiplər tanıyıram mən.

Yaltağın tərifindən

Həzz alıb nəşələnən,

Sırtıq gülüşlərilə

Gözə toztək ələnən,

Ciblərdə xırdalanan,

Süfrələrdə bölünən,

Riya ikən, ədalət

Örtüyünə bələnən,

Bur ucuz şöhrət üçün

Qapılarda sülənən,

Kabineçin, rütbəyçin,

Vəzifəyçin dilənən

Tiplər tanıyıram mən.

Dərin görünmək üçün

Lehmətək dibə çökən,

Duzsuz danışığıyla

İyrəndirib ət tökən,

Dərddən başqa çəkməli

Nə varsa, birdən çəkən,

Doğruların başında

Özü boyda turp əkən

Tiplər tanıyıram mən.

Bəşəri çör-çöp sanıb,

İnsana "dənə" deyən,

Arvadına, qızına,

Oğluna "gənə" deyən,

"Mən kölgədə dincəlim,

Sən yüyür günə" deyən,

Doğru sözə, haqq sözə

"Ən acı kinə" deyən

Tiplər tanıyıram mən.

DİPLOMUM

Məndə alimdən füzun alverci istedadı var,

İxtirasız, kəşfsiz alimliyin öz dadı var.

Dogrudan da hər kəsin dünyada bir ustadı var,

Ruhuna ustadımın yüz dəfə rəhmət, diplomum,

Elmsiz alim! Qiyamətdir, qiyamət, diplomum.

Xərc çəkib aldım səni, verdim fəqət vicdanımı,

Gəzdirirsən "Volqa"da min naz ilə cananımı,

Elmdən zəhləm gedirdi, rahat etdin canımı,

Ol səlamət ki, olum mən də səlamət, diplomum,

Elmsiz alim! Qiyamətdir, qiyamət, diplomum!

Haqqı var, arvad səni boynumdan assa, vursa bant,

Haqqı var "can, can" deyib cildindən öpsə, içsə and,

Arvadın üç qardaşı sayəndə olmuş aspirant,

Növbədə oglum, qızımdır, düşsə fürsət, diplomum,

Elmsiz alim! Qiyamətdir, qiyamət, diplomum!

Cildin haqqı, diplomum, agzımda indi dad da var,

Var maşın da, ev də var, yüksək maaş da, ad da var,

Peysərim piy baglayıb, üstündə dörd-beş qat da var,

Cildinə qurban! Sənindir bu kəramət, diplomum!

Elmsiz alim! Qiyamətdir, qiyamət, diplomum!

Müftə Haqqım nəqd gəldi, xahiş etdim, pay da ver,

Söyləyirlər: quşbeyinsən, barı quşcan fayda ver,

On beş ildən bir xeyir ver, kim deyir ki, ayda ver,

Yaş keçibdir, başda da yoxdur fərasət, diplomum,

Elmsiz alim! Qiyamətdir, qiyamət, diplomum!

Qorxuram xərcim bata, alimliyim əldən qedə,

Dözmərəm mən, catlaram mən, partlaram mən, vay, dədə!

Getsə alimlik əlimdən, aspirant olmaz gədə,

Evdə sənsiz başlanar qırğın, müsibət, diplomum,

İndidən titrətmə var canımda dəhşət, diplomum!

Yoxladılar, laxlatdılar, tərpətdilər, əlqərəz,

Şübhəyə salmış məni bir cox əlamət, diplomum,

Heç xoşum qəlmir, düzü, tənqidə möhkəm meyl var,

Çox qedir axır zaman haqqımda söhbət, diplomum,

Hətta bir şair yazıbdır şerini rişxənd ilə:

Elmsiz alim! Qiyamətdir, qiyamət, diplomum!

YAXŞI GÖRÜNMÜR

Canavar ol, ulama, əksinə tez-tez mələ sən,

Bogazın nazik isə cəhd elə vermə ələ sən.

Mənə Mir Fövzü deyir: -- Xorna çəkirsən hələ sən,

Ayılarsan elə ki, zərb ilə dartıldı vişin,

Baxıram, axırı hec yaxşı qörünmür bu işin.

Xəbərim yox, başımın üstünü tufan, qış alıb,

A sevincim, hayana, söylə, gedirsən baş alıb!?

Mənə Mir Fövzü deyir: -- Yellənir əngin, boşalıb,

Pa atonnan, nə yaman laxlayıb agzında dişin?!

Baxıram, axırı hec yaxşı qörünmür bu işin.

"Jiquli"m vardı, nahaq "Volqa" da qatdım gözünə,

Qulaq asdım lələmə, gic kimi baxdım sözünə,

Mənə Mir Fövzü deyir: -- Cox güvənirsən özünə,

Vuracaqlar səni bir gün, qalacaq düzdə leşin,

Baxıram, axırı hec yaxşı qörünmür bu işin .

Daga söykənmiş idim, dag nə biləydim çapılar,

Nə həmən gəlhagəlimdən, nə o yerdən tapılar,

Mənə Mir Fövzü deyir: -- Bağlı ikən lay qapılar

Niyə bəs saxlamadı sirrini üç qatlı meşin?

Baxıram, axırı hec yaxşı görünmür bu işin.

Hanı əvvəlki cəlalım, hanı əvvəlki busat?

Maşınım getdi, cəhənnəm, verələr minməyə at.

Mənə mir Fövzü leyir: -- Köhnə fırıldaqları at,

Yeni bir tazə kələk tap, yeni bir hiylə düşün,

Baxıram, axırı hec yaxşı gürünmür bu işin.

Qayıdaydım yuxuda barı həmən rütbəmə kaş,

Yada düşdükcə idarəm, gülürəm, gözdəsə yaş,

Mənə Mir Fövzü deyir: -- Aglayaram, gülmə, dadaş,

Nə yaman aglamalı oldu sənin son gülüşün?!

Baxıram, axırı hec yaxşı gərünmür bu işin.

Mənə Mir Fövzü deyir: -- Arxalı dostum, necəsən?..

Nə gərəkmiş yemək ugrunda canından keçəsən?

Mənə Mir Fövzü deyir: -- Lap suya düşmüş cücəsən,

Sənə bundan belə divan tutacaqdır lələşin,

Baxıram, axırı hec yaxşı görünmür bu işin.

CİNAS

Müəllim xəbər aldı:

- Kim deyər cinas nədi?

Bir nəfər dəm tələbə

Cinasa misal dedi:

- Cüt vurmuşuq: mən, dədəm,

O da dəmdir, mən də dəm.

AYIBDIR

Sən sözdə təmizlik de, çıgır, kürsü dağılsın,

Amma sözə gəldikdə təmiz olma, ayıbdır.

Görsən gəlirin seldi, cibiştana pıçılda.

Tapşır, de ki, dibsiz quyu ol, dolma, ayıbdır.

Mümkünsə ötür süfrədə hal-əhlinə daş-qaş,

Qoyma qonağın nimçəsinə dolma, ayıbdır.

Al peşkeş adıyla sənə kim versə brilyant,

Pul rüşvət olar, yaxşı deyil, alma, ayıbdır.

Görsən ki, döyürlər səni, yaylıq götür, agla,

Yalvar, ya da üzr istə, şivən salma, ayıbdır.

Mömin görünərsən, başı şlyapalı olsan,

Möminliyə şlyapa yetər, çalma ayıbdır.

Sirrin var isə özgələrin sirrini açma,

Çırtqoz kimi tez zurna alıb çalma, ayıbdır.

Dönsən ilana, zəhr sənə vergi verilsə,

Öz həmnişinin gürzələri çalma, ayıbdır.

Yoxdur bilirəm indi qabaq düşməyə imkan,

Barı gerilərdən geridə qalma, ayıbdır.

Onsuz da alaqsan, səni gec-tez yolacaqlar,

Səbr eylə, özün öz saçını yolma, ayıbdır.

DEYİRƏM

Düşürəm vızhavıza, ballanıram şanə kimi,

Dönürəm mən özüm öz başıma pərvanə kimi,

Əsirəm canımın üstındə zərif nanə kimi,

Ayagım dəysə daşa, yüz dəfə "can, can" deyirəm,

Ola bilməz bu nəzakətdə bir insan deyirəm.

Yeyirəm, yaglanıram, qarnıma piylər yığılır,

Yekələr var ki, görüb hökmünü qorxur, sıxılır,

Gicəlir vahimədən, tir kimi tirtap yıxılır,

Gözüm axırda qızır, turpa badımcan deyirəm,

Ola bilməz mənə tay, tövbə, bir insan, deyirəm.

Cini çaşbaş qoyuram, azdırıram şeytanı,

Xəbər al, şeytan ozü qoy desin, öz vicdanı,

Dara düşcək qaçıram, tərk edirəm meydanı,

Bu sifət sahibinə əsl müsəlman deyirəm,

Ola bilməz mənə tay, tövbə, bir insan deyirəm.

Demaqoq görmək ücün zırpı teleskopdu gözüm,

Nəyə vursam yapışır, cünki yapışqandı sözüm,

Verirəm bir para vacib şeyə tərif, ad özüm;

Pula -- güc, qüvvə, hünər, məsləkə - qalxan deyirəm,

Ola bilməz mənə tay, tövbə, bir insan, deyirəm.

Üyüdərdim Kəpəzi, bir elə dövran var idi,

Düzü mədəmdə mənim sanki dəyirman var idi,

Gəlirim, xeyrim ücün hər cürə imkan var idi,

Düşə kaş bir də ələ ondakı imkan deyirəm,

Ola bilməz mənə tay, tövbə, bir insan deyirəm.

Deyirəm ogluma: görsənki ilişmişdir atan,

Karıxıb durma, işin məğzini, mənasını qan,

De: bicəm, yoxdur atam, ənğələ düşsən, məni dan,

Nə utanmaq, nə qızarmaq, nə həya, dan deyirəm,

Ola bilməz mənə tay, tövbə, bir insan deyirəm.

OLAYDI

Sinəmdə kif atıb arzum, niyyətim,

Vəzifə yanığı yetiməm, yetim.

Dörd-beş telefonum, gen kabinetim,

Bir də bir hallıca zadım olaydı.

Heykəlim olaydı adicə qumdan,

Ya təpəm kərpicdən, gözümsə mumdan,

Nə çıxar bu qədər fərsiz qohumdan,

Bir nəfər gərəkli yadım olaydı.

Pulla düzələrmi işlərim? Həri!

Yığaydım üst-üstə packa minləri,

Düzəydim təsbehə nazəninləri,

Püstə agızlarda dadım olaydı.

Yuxumda gəlhagəl görürəm gecə,

Yuxumu bilmirəm çin edim necə?

Yüz yoluq yanında laga dönüncə,

Beş kişi yanında adım olaydı.

Deyirəm bir imkan keçəydi ələ,

Barı gün görəydim bu gündən belə;

Yeyəydim, içəydim, dönəydim kələ,

Boynumda bir necə qatım olaydı.

BUDU BU

pulgirin dilindən

Tağ atıb pul zoruna cibdə badımcan yetişir,

Pul ücün düşmən olur qardaşa qardaş, didişir,

Əlimə pul gələcəkdir, qağa, ovcum gicişir,

Nə gəzəl şeydi bu pul, hər şeyə imkan budu, bu.

Nədi pul? Mülk, maşın, tazə kəsilmiş əl əti,

Sənə pul gəstərərəm Yalta bilərsən Ələti,

Pula qeyrət deyənin zərrəcə yoxdu qələti,

Mənə pulsuz demə insan, kişi, insan budu, bu.

Demaqoqlar qoyalar çəkmənə daş-qaş düzəsən,

Şığıyıb toyxanada meydana ley tək süzəsən,

Nə ğərək gündə gedib çirkli dənizdə üzəsən,

Pul icində üz, oğul, üzməli ümman budu, bu.

Hər işin əvvəli - pul, ortası puldur, sonu - pul,

İtirib siqlətini yüz qram eylər tonu pul,

Nə sağalmaz mərəzin olsa sağaldar onu pul,

Pula aç dərdini sən, dərdinə logman budu, bu.

Pul ilə gəzməyə çıx, aləmi yıxsın küləyin,

Pulu bük, həb kimi at ağrısa hərgah ürəyin.

Qazana pul salıram ətri çoxalsın xörəyin,

Xörəyin ətri, dadı, anla, kişi, qan, budu, bu.

O deyil pul ki sayırsan, pul odur ki, sayı yox,

Haya dərhal yetir, amma səsi çıxmır, hayı yox,

Pulun aləmdə gözəllikdə, canımcün, tayı yox,

Adı məşhuri-cahan, afəti-dövran budu, bu.

Nə ki məşhuri-cahan, ruh, bədən, can budu, bu.

Mənə canımdan əziz sevgili canan budu, bu.

MÜSİBƏTNAMƏ

Çayında ətir yox, xörəyində dad,

Halıma yas tutub şaxsey gedir yad,

Gah çalır gürzədək məni bu arvad,

Gah sorur qanımı zəli yerinə.

Pulumu borc alır qonşu Bəyimdən,

Bilmirəm artıqdır Bəyim nəyimdən,

Az qalır oynayım sevindiyimdən

Arvad "hə" deyəndə "bəli" yerinə.

Əriyib olmuşam quru bir qəfəs,

Hirslənsə, qorxudan çəkmirəm nəfəs,

Gah əli iş görür dilindən əvəz,

Gah dili işləyir əli yerinə.

Saçına qırmızı, boz, sarı sürtür,

Dinsəm barmağını gözümə dürtür,

Yaxşı ki, parik var, dazımı örtür,

Təpəmin yolunmuş teli yerinə.

İmportnı kipriyi, mestni qaşı var,

Futbol oynamalı əcəb başı var,

"Cinsi" şalvar geyir, əlli yaşı var,

Qoyubdu özünü dəli yerinə.

Səhərim savaşdir, axşamım savaş,

Zəliləm arvadın əlində, qardaş,

Mənə rəhmi gəlib gəbərəydi kaş,

Verəydim "ücünü" "ili" yerinə,

Sevincim, fərəhim düşüb didərgin,

Düzü, vəziyyətim gərgindi, gərgin,

Evimdə qırğındır, matəmdir hər gün,

Odur ki, getmirəm ölü yerinə.

BİR BELƏ

Sən get onu soy, o da onu, qoy o da soysun onları,

Vicdanı, arı kiflənər, turşuya qoysun onları,

Türmədə on beş il yatıb, staja saysın onları,

Tapşır: utanmasın o da, sən də utanma bir belə,

Az utanımmı söylədin? Hə, utan, amma bir belə.

Təhqir edib atan səni, mürtəd imiş atan sənin,

Olsun onun görüm, dadaş, ağzına lap qadan sənin,

Eyninə alma söysə də saqqalına çatan sənin,

Ziddinə getmə hər şeyin, cox da utanma bir belə,

Az utanımmı söylədin? Hə, utan, amma bir belə.

Kim ki söküb üyütməyir, yox eləsilə hec aram,

İştahana vurulmuşam, yaxşı yeyən ilə varam,

Xoşmi-halalın, ay dadaş, hər nə qədər yesən haram,

Zatına söysələr sənin, çox da utanma bir belə,

Az utanımmı söylədin? Hə, utan, amma bir belə.

Fikir eləyib sən axırın, meymunu salma beyninə,

Tənələrə uyub da çox, hər şeyi alma eyninə.

Xalqı soyub geyin, dadaş, kastumu cüt-cüt əyninə,

Rüsvay olanda, qəm yemə, çox da utanma bir belə,

Az utanımmı söylədin? Hə, utan, amma bir belə.

Lütdəmisən xalangili, indi gözün bibindədir,

Yaxşı nə var cibindədir, dogma nə var cibindədir,

İşdir atan gəlib görə boyun yerin dibindədir,

Üzdən iraq, zənən kimi çox da utanma bir belə,

Az utanımmı söylədin? Hə utan, amma bir belə

Boynuna min qohumların, başda otur, qıraqda gəz,

Nəşəsini bu dünyanın pivədə gör, araqda gəz,

Müftədə ləzzət özgədir, ortada ye, qıraqda gəz,

"Qıraq" deyəndə pərt olub cox da utanma bir belə,

Az utanımmı söylədin? Hə, utan, amma bir belə.

Bəzi palıdları görüb sanma ki çırpısan, dadaş,

Mən nə öyüd verim sənə, sən yekə zırpısan, dadaş,

Bax, yenə də qızarmısan, Maştaga turpusan, dadaş,

Mən demədimmi ar edib cox da utanma bir belə?

Az utanımmı söylədin? Hə, utan, amma bir belə.

OLMAZ

Deyirəm iclas olanda o ki var pisliylmə,

Neçə gözlüklü görürsən dirəşir gözlüyümə,

Hamı pık-pıkla gülür, mat qalır artistliyimə,

Özümü töhmət edib danlamağımdan olmaz.

Edirəm bildiyimi, "bəli, buyur, hə" deyirəm.

Mənə əmr et ki, yemə, iştaham artır, yeyirəm.

Alıram boynuma nöqsanımı, üzr istəyirəm,

Qanıb öz səhvimi tez, anlamağımdan olmaz.

Bilirəm taleyimi, açma nahaqdan mənə kart,

Bu mürəkkəb oyunumdan baş açar bir para qart,

Vururam yumrugumu kürsüyə qanun deyə: part!

Çıgırıb, silkələnəb, banlamağımdan olmaz.

Elə ki, yoxlamağa gəldi müfəttiş işimi,

Elə ki, kəlbətini saldı, dəbərtdi dişimi,

Verirəm ləngimədən dördümü, yaxud beşimi...

Onu bu məqsəd ilə yanlamagımdan olmaz.

SIRTIĞAM

Demaqoqluq mikrobu var qanımda,

Ev dagıtmaq bir mərəzdi canımda,

Faş eylərəm sirrin olsa yanımda,

Aləm bilir necə agzı yırtıgam.

Gərək nəslim gedən yolla gedəm mən,

Hey yazıram arvadımdan, gədəmdən,

Bu xislətim miras qalıb dədəmdən,

Mən əslində dədəmdən də artıgam.

Zərərinə iş görməsəm ölərəm,

Söysən məni hırtıldayıb gülərəm,

Məclisinə çagrılmamış gələrəm,

Utanmaram, sırtıq oglu sırtıgam.

AY BƏRİ BAX...

(belə də oxumaq olar)

Karxanadan daş gəlir, ay bəri bax, bəri bax,

Daş mənə daş-baş gəlir, ay bəri bax, bəri bax,

Yoxlanılır işlərim, ay bəri bax, bəri bax,

İşim mənə yaş gəlir, ay bəri bax, bəri bax.

Pullarımın yox sanı, ay bəri bax, bəri bax,

Beş yüzə vur doxsanı, ay bəri bax, bəri bax,

Kimdə bu məbləg ola, ay bəri bax,bəri bax,

Xoş görünər nöqsanı, ay bəribax, bəri bax.

Pul ki varımdır, quşam, ay bəri bax, bəri bax,

Harda desən olmüşam, ay bəri bax, bəri bax,

Gündə iki, üc şəhər, ay bəri bax, bəri bax,

Burda nahar, orda şam, ay bəri bax, bəri bax.

Tutulmuşam, aglama, ay bəri bax, bəri baz.

Qonşudadır baglama, ay bəri bax, bəri bax,

Apar atangildə qoy, ay bəri bax, bəri bax,

Qonşuya bel baglama, ay bəri bax, bəri bax.

ƏLİN CİBİNDƏ OLSUN

İş istəyib, demişəm:

- Əlin cibində olsun...

Gödək sözü anlamır

Bu uzun oglu uzun.

Gedir əli cibində,

Gəlir əli cibində...

Nə şapalaq yeri var

Qulağının dibində!

AY LƏLƏ

Vəfasızmış bu dünyanın sərvəti,

Yazıb getdin alacağın rüşvəti,

Gecə keçər, hamı yatar, xəlvəti

Dəftərini varaqlaram, ay lələ,

Sən ağlama, mən ağlaram, ay lələ!

Nə tez çıxdı işlərinin nöqsanı?!

Adam var ki, nöqsanının yox sanı.

Az qalmışdı çəkim ötsün doxsanı,

Bundan belə arıqlaram, ay lələ,

Sən ağlama, mən ağlaram, ay lələ!

Neçə maşın, mülk almışdın adıma,

Çox yetmişdin pul zoruna dadıma,

Hərdən düşər dəm çağların yadıma,

Sağlığına araqlaram, ay lələ,

Sən ağlama, mən ağlaram, ay lələ!

Uzun idin, yeyib oldun girdə sən,

Özün getdin, bizi qoydun girdə sən,

İşdi ordan geri dönsən bir də sən,

Daz təpəni daraqlaram, ay lələ,

Sən ağlama, mən ağlaram, ay lələ!

Bir vaxt canın möhkəm idi filizdən,

Yəqin indi seçilməzsən gilizdən,

Bundan belə ünvanını milisdən

Soruşaram, soraqlaram, ay lələ,

Sən ağlama, mən ağlaram, ay lələ!

DAYIMDIR MƏNİM

Üç yol evlənmişəm, yenə toyumdur,

Özümə qazdığım bu son quyumdur,

Araq mineralsız "İsti su"yumdur,

Konyaksa pürrəngi çayımdır mənim.

Civəm var, heç yerdə rahat durmaram,

Bu təzə şefimlə yaxşıdır aram,

Bir işdə üç ayı başa vurmaram,

Burda doqquzuncu ayımdır mənim.

Pul ilə poladı, tuncu əyirəm,

Pul ilə qabıqlı qoz da yeyirəm,

Qışda pul zoruna qızıb deyirəm:

-- Açın pəncərəni, yayımdır mənim.

Nənəm molla olub, dədəm azançı,

Dolsun yalançının qarnına sancı.

Müəllim qonşum var, aylıq qazancı

Gündəlik qismətim, payımdır mənim.

Girmərəm altına hər ağır yükün,

Qırxaram başını, cücərməz tükün.

Alim kastyumumdan geymışdi o gün,

Yazıq elə bilib tayımdır mənim.

Dəmim gündə olub, olmayıb qəmim,

Susuz, quru yerdə şütüyüb gəmim,

Dayımdır öz atam, dayımdır əmim,

Xalam da, bibim də dayımdır mənim.

QALMIŞAM

Məktəbin burnumdan getməyib ətri,

Mənə uşaqlıqdan əzizdi xətri.

İkinci sinifə keçməkdən ötrü

Əlləşib iki il birdə qalmışam.

Çəmini bilirəm hər çətin işin,

İstəsəm yüz eylər beş dəfə beşin.

Bu qədər savadla bir müfəttişin

Əlində dolaşıb girdə qalmışam.

Məndən iş istəsən basaram gopa,

Boynum kəl boynudur, bığlarım lopa,

Yedikcə piylənib dönmüşəm topa,

Piydən yumrulanıb girdə qalmışam.

Yasdayam, yaslıya nə qarmon, nə dəf?

Mən üzüqarayam, dişlərim sədəf,

Tənqid oxlarına olmuşam hədəf,

Dönüb nişangaha tirdə qalmışam.

Əlimə keçəni yolub didirdim,

İşə kefli gəlib, kefli gedirdim,

Yeməyim, yeyənə bəs nə yedirdim?

Düşüb bir əlacsız dərdə, qalmışam.

SƏN ÖL

Deyirəm, bərk saxla sözümü yadda:

Cibimdir, xeyrimdir, qohum da, yad da,

Öz atam çərəlib gəbərsə hətta,

Yasını ücçə gün saxlaram, sən öl.

Bunu yaz kitaba mənim dilimdən:

Rütbəsiz yaşamaq pisdir ölümdən,

Qovulsam, vəzifəm getsə əlimdən

Hönkürüb, zırhazır ağlaram, sən öl.

Yeyərəm başını düşsəm əgər pəs,

Başsiz sənin halın necə olar bəs?

Yetməz harayına, hayına heç kəs,

Qapını qıfılsız baglaram, sən öl.

Pulum var, tərəzim dağları çəkər,

Furqonum altında dünyadır təkər,

Qızmışam, oduma su töksən əgər

Şiş basıb bağrına dağlaram, sən öl.

Oxunmaz sirrimə sinəmdir arxiv,

Dişimdən əqrəb də, ilan da qorxub.

Mənə yaltaqlansan, başını qırxıb

Semiçka yağıyla yağlaram, sən öl.

Gecə qaranlıqda iynə saplaram,

Torpağa duz əkib meyvə toplaram.

Dinləyən mat qalar -- elə goplaram,

Kürsüdən köpürüb çağlaram, sən öl.

--------------

DAĞILIB XANİMANIM

--Bu nədir? Sən ki, a qonşu, geyinərdin zəngin,

Belə bir cür görünürsən, ağarıbdır rəngin,

Protezdirmi çənən, ya dəbəribdir əngin?

--Dilim agzında əsir, söz deməyə yox amanım.

--Üzülüb kəl kimi boynun, qırışıb şırtası da,

Əriyib qarnının əvvəlki yagı, tortası da,

Elə bil yastılanıbdır təpənin ortası da,

--Başıma qəflətən, ay qonşu, uçubdur tavanım.

--Bu nə gündür? Gözünün ağı da hətta saralıb,

Dolaşıb qurcağın, ay qonşu, ya mədən daralıb?

Boğazında, irağ olsun, elə bil yumru qalıb...

--Canıma rişə atıb, şaxələnibdir yamanım.

--Yox olarmış var olan şey də, dönərmiş nağıla,

Elə pissən ki, bu pisdən pisi gəlməz ağıla,

Hanı arxan, köməyin dərdinə bir çarə qıla?

--Təkəm, ay qonşu, inan, kiməsə yoxdur gümanım.

Başının altına, ay qonşu, de, kim qoydu balış?

Özünü doktora göstərsənə, yoxdurmu tanış?

Nəsə var səndə, kişi, dərdini gizlətmə, danış.

--Bilir onsuz da hamı dərdimi, səndən nə danım,

Çixarıblar məni işdən, dağılıb xanidanım.

SƏNDƏ NƏ VAR?

Elə şey var ki evimdə, çıxarılmaz bazara,

Evimə gəldiyi gündən evi aldım hasara,

Ona sahiblik edən, tövbə, tutulmaz azara,

Görənin gözləri dörd, eynəyi dörd gözlü olar,

A yoluğ, məndə bu vardır, de görüm, səndə nə var?

Elə şeydir ki o şey, nəşədə çatmır mey ona,

Elə xoş səs çıxarır ki, yetə bilmir ney ona,

Elə şeydir ki o şey, mümkün olur hər şey ona,

Onun əmrilə qarışqa fili dəntək aparar,

A yoluğ, məndə bu vardır, de görüm, səndə nə var?

Çox uşaqsan hələ sən, olsa lap xeyli yaşın,

Mənə bir günlüyə çatmaz sənin aylıq maaşın,

Keçən il oğluma aldım təzə bir "Volqa" maşın,

Qızıma axtarıram indi qızıldan samovar,

A yoluğ, məndə bu vardır, de görüm, səndə nə var?

Cibinə bənzə təmizlikdə və bil, mən də mənəm,

Sayi itmiş puluma səcdə qılan bəndə mənəm,

Neçə cananı kəmənd ilə salan bəndə mənəm,

Bəzəyir boynunu arvadlarımın ayparalar,

A yoluğ, məndə bu vardır, de görüm, səndə nə var?

Quru bəylər kimi dartıb nə boğursan özünü?

Nə baxırsan mənə heyrətlə bərəldib gözünü?

Alaram üç qəpiyə sən kimilərdən yüzünü,

Qopa tufan, çəkərəm yüzlüyün üstündə avar,

A yoluğ, məndə bu vardır, de görüm, səndə nə var?

Nə qədər yaglı yerə pulla zəmanət aldım,

Zirəkəm, var ki, demək məndə kəramət, aldım,

Nə üçün səncə keçən dəfə bəraət aldım?

Düzü təqsirkar idim, pul mənə çıxmışdı havar,

A yoluğ, məndə bu vardır, de görüm, səndə nə var?

Neçə növ gündə ləziz, dadlı təamlar yeyirəm,

Yediyimdən dada bilsən qudurarsan deyirəm,

Ölü olsam da, sən öl, kastumu cüt-cüt geyirəm,

Qapıma müftə gəlir xarici, importnı tavar,

A yoluğ, məndə bu vardır, de görüm, səndə nə var?

ONA DE

Nə gərəkdir püləyib zurnanı zildən çalasan?

Vuralar ənginə, ömrün boyu əngsiz qalasan,

Yenə get öz şefinin könlünü cəhd et alasan,

O veribdir sənə lap süftədə anket, ona de,

Mənə yox, mən nəçiyəm, dərdini sən get ona de.

Yemirik hər yavanı, yağlıca yerdən yeyirik,

Xeyir işdən yeyirik, olmasa şərdən yeyirik,

Gecə-gündüz yemirik, yox, bala, hərdən yeyirik,

Bizə məçlis boyun ol -- xırdaca, banket ona de,

Mənə yox, mən nəçiyəm, dərdini sən get ona de.

Necə, sən heçnə yemirsən? Sənə vallahi, matam,

Nə xeyir var təmiz olmaqda, düz olmaqda, atam?

Bu işə versə əgər, bil, verər ancaq o xitam,

O qoyar qoysa əgər nimçənə langet, ona de,

Mənə yox, mən nəçiyəm, dərdini sən get ona de.

Sənə bivec ki deyiblər, bu səninçin ləkədir,

Ona get halını əxz eylə, o məndən yekədir,

Ona nisbətdə, inan, şiri-pələnglər təkədir,

Onu təriflə: zərif, incə, qəşəng et, ona de,

Mənə yox, mən nəçiyəm, dərdini sən get ona de.

Belə əngəlləri sahmana salandır o kişi,

O kişi sülhə çəkibdir belə yüz cür çəkişi,

Ona de, olsa da lap təcili, vacib bir işi,

Kabinetdən yüyürək çıxsa da, ləngit, ona de,

Mənə yox, mən nəçiyəm, dərdini sən get ona de.

O nə sözdür ki deyibsən, soyasuydur, çaphaçap?

Başa düşdüm, əfələ sərf deyildir qahaqap,

Məni bezdirdin, a zalım, nəfəsim təngidi lap,

Kişi, sən get onu bezdir, onu təng et, ona de,

Mənə yox, mən nəçiyəm, dərdini sən get ona de.

O qədər yer dəyişibsən ki, olubsan köçəri,

Bu pis adət, görürəm, səndə deyildir keçəri,

Ora qaç, qoymasalar, xəlvəti dürtül içəri,

Dagıdıb cır yaxan, axırı cəng et, ona de,

Mənə yox, mən nəçiyəm, dərdini sən get ona de.

Mənə nə, as özünü, lap belə dəryada boğul,

Yaşaya bilməmisən bir dəfə, get bir də doğul,

Mənə bu ərzi-halın, söylə, nə mənası, oğul?

Onu çək sorgu-suala, onu dəng et, ona de,

Mənə yox, mən nəçiyəm, dərdini sən get ona de.

Şefi tənqid eləyərsən çıxararlar gözünü,

Nə azardır, gərək iclasda deyəydin sözünü?

Yubanıb durma daha, qaç ona çatdır özünü,

O da asmazsa qulaq, cum, ona zəng et, ona de,

Mənə yox, mən nəçiyəm, dərdini sən get ona de.

YAZIB

Belə bir cür satirik şeir yazan var, qağacan,

Elə zənn eyləmə ki, axmağın haqqında yazıb,

O deyibdr ki, cəmiyyət təmiz ümman kimidir,

Ora, çirkaba dönüb axmağın haqqında yazıb,

Nə deyib gör sənə: düz yolda qazılmış xəndək,

Bu böyük hövsələdə kaş mən olaydım səntək,

Keçərək hətta dəyirman boğazından dəntək

Neçə yol dipdiri, sağ çıxmağın haqqında yazıb.

Yazıb əvvəldə: yükün çoxdu, qarından gəmisən,

Yemisən xeyli haram, həm də halaltək yemisən,

Dəvənin boynuna sən guya ki, dümdüz demisən,

Bu həyata baş-ayaq baxmağın haqqında yazıb.

Canı yanmış keçiribdir canına nəşdərini,

Başına çarə fikirləş, qıcıdıb dişlərini,

Götürüb şeirə düzüb fitnə-fəsad işlərini,

Əməlində neçə ev yıxmağın haqqında yazıb.

Pah atonnan, kişi gör pərcim edib şeiri hara!

Azı yüz dəfə çəkərdim onu mən gündə dara,

Səni təsvir eləyibdir necə bir qəlbi qara,

Təmizə öz ləkəni yaxmağın haqqında yazıb.

Bir odunsan ki, deyir görməmişik bar səndən,

Sayın azdırsa da, amma hələlik var səndən,

Sözə bax, guya bezib hətta qohumlar səndən,

Atanı, qaynatanı sağmağın haqqında yazib.

Çəkəsən boynunu zərb ilə çıxınca özəyi,

Vurasan şəlpələnincə üzüy oğlu üzüyü,

Arvadından alaraq zorla brilyiant üzüyü

Rəisin barmağına taxmağın haqqında yazıb.

Deyəsən bəd xəbərim pozdu bir az əhvalını,

Sən özün al, ucadan höccələ şeirin dalını,

Yazıb əbləh ki, yeyibsən o ki var el malını,

Qərəz, axır, qağacan, tıxmağın haqqında yazıb.

Bu yeriş ilə, inan, getməyəcəkdir başa o,

Döyülüb bir gün, əminəm, dönəcəkdir xaşa

Səni şeirində, qağa, bənzədib ağır daşa o,

Daş olub öz başına yagmağın haqqında yazıb.

NƏ SÖZÜN VAR

Vay-vay, nə yaman arsız-abırsız, boz üzün var,

Sırtıq, yenə əvvəlki vəzifəndə gözün var.

Guya bu təzə işdə işin yaxşı deyildir,

Dörd-beş sən uzunluqda və sən endə mizin var.

Əvvəlki qədər olmasa da daşbaşın indi,

Amma bilirəm, lap ölçüsü, gündə yüzün var.

Murdar sən olan yerdə təmizdir sənə nisbət,

Kimya silə bilmir, necə gör murdar izin var.

Heç vaxt alışıb yanmamısan sən özün, amma

Yandırmadasan bağrımı, bağrımda gözün var.

Hey dartıb uzatdıq səni, gördük ki, həminsən,

Keçmişdəki sən, sanki vücudunda rezin var.

Yaltaqlıq edib diz ki çökürsən, qalıram mat,

Purjin kimisən, ah, nə elastikli dizin var!

Düşdün satirik şerimə, son söz mənim oldu,

Son söz ki mənim oldu, sənin bəs nə sözün var.

DÜŞƏ BİLMİRƏM

Burda əlim oldu, orda barmağım,

Qırx qazan qaynadıb, qırx ocaq oldum.

Rütbədən rütbəyə keçdi qarmağım,

Vəzifəm artdıqca qorxacaq oldum.

Qorxuram adicə hədədən indi,

Neynəyim, əlimdən çörəyim gedər,

Qorxuram ən yoluq gədədən indi,

Mənə "pıq" eləsə ürəyim gedər.

Nəfsim: "Sən yedikcə acaram" deyir,

Nəfsim nə istəsə alıram, qağa.

Hər yetən: "sirrini açaram" deyir,

Udquna-udquna qalıram qağa.

Əsir yarpaq kimi bu boyda bədən,

Çox böyük qazanda bişə bilmirəm,

Deyirsən könüllü düşüm rütbədən,

Can, qağa, könüllü düşə bilmirəm.

MƏNİM ƏLİMDİR

Pulunu görəndə qanadlanıram,

Yemək ol, süfrəyə dönüm önündə.

Təklik yaxşı deyil, yaxşı qanıram,

Səni tək qoymaram yaxşı günündə.

Sənə "can" deyərəm istəməsən də,

Bilsəm ki üzümə açıqdı seyfin.

Yetərəm yanına səsləməsən də,

Dolu olsa cibin, kök olsa keyfin.

Bilirsən, dostuma satmaram yalan,

Ürəyim qarpıztək dilim-dilimdir,

Əlini cibinə salanda, inan,

Sanıram cibində mənin əlimdir.

BAŞIN HAQQI

Biar yaşa, tök ətəyindən daşı, oğlum,

Biar olanın, tövbə, ağarmır başı, oğlum,

Hətta atanı, qardaşını borc qaşı, oğlum,

Öz nəfsini güd, yoxsa batarsan, başın haqqı,

Baxsan sözümə xeyrə çatarsan, başın haqqı.

Ləzzətli olur rüşvəti aldıqda dalanda,

Zənn et ki, uçursan xatasız ayrapalanda,

Nəğd al nə alırsansa, gözün görsün alanda

Boş tərifə aldanma, yatarsan, başın haqqı,

Baxsan sözümə xeyrə çatarsan, başın haqqı.

Pul geysən əgər sən nə yanarsan, nə donarsan,

Puldan qanadın olsa uçub Marsa qonarsan,

Artdıqca pulun, sürətin artar və sanarsan:

Sən göydə raket, yerdə qatarsan, başın haqqı,

Baxsan sözümə xeyrə çatarsan, başın haqqi.

Sırtıqlıgı tək bir dəfə dadsan, dadanarsan,

Ox tək gözünə girsə də haqq, haqqı danarsan,

Sən onda, inan, hətta abırdan utanarsan,

Vicdanı top ağzında atarsan, başın haqqı,

Baxsan sözümə xeyrə çatarsan, başın haqqı,

Düzlüklə dolansan yanacaqdır günə kürkün,

Satsan onu hərgah, ya da etsən onu sürgün,

Satmaq o qədər xoş görünər ki sənə, bir gün

Namusunu da hətta satarsan, başın haqqı,

Baxsan sözümə xeyrə çatarsan, başın haqqı

ƏRZƏNİ YAZ

Yazdıqların axır salacaqdır səni əldən,

Biçarə, xeyir görməyəcəksən bu əməldən,

Hərgah özünü yaxşı aparsaydın əzəldən...

Hər şey bitib artıq, kara gəlməz daha fəryad,

Al, ərzəni yaz, yaz, səni işdən edim azad.

Yüz dərdinə birdən necə gər çarə düzəldi,

Həm kəsmə üsuldur bu üsul, həm də gözəldi,

Yazdıqların axır qayıdıb üstümə gəldi,

Məndənsə şikayətlərinə bir budu imdad:

Al, ərzəni yaz, yaz, səni işdən edim azad.

Yoxlatmısan on yol məni, yoxlat yenə on da,

Əvvəlkiyəm, amma ki, görünnəm təzə donda,

Yazdın keçən il, yoxladılar, şef mənə onda

Töhmət ki veribdir, qalıb agzımda həmən dad,

Al, ərzəni yaz, yaz, səni işdən edim azad.

Mən başını, səd heyf, gərək onda yeyəydim,

Səd heyf, dalından gərək əvvəldə dəyəydim,

İmkanım olaydı, sənə bir söz də deyəydim...

Ya alnına şest ilə yazaydım təzə bir ad...

Al, ərzəni yaz, yaz, səni işdən edim azad.

Bərk tut qələmi, qorxma, əlin titrəməsin, yaz,

Hərçənd ki, yox yazmaga meylin, həvəsin, yaz,

Udqunma, gedər, bir də qayıtmaz nəfəsin, yaz,

Çox ləngimə ki, halvanı çoxdan çalıb arvad,

Al, ərzəni yaz, yaz, səni işdən edim azad.

MÜRDƏŞİR YUSUN

Axşamacan səfeh-səfeh

O bağdadır, bu bağdadır,

Axşam olur yeyir, yatır,

Zəlil kimi yataqdadır,

Bir başı var ki, bir belə,

Eyni tayı ulaqdadır,

Ali savadlı qız gəzir,

Hər tərəfi soraqdadır.

Deyir ki almaram qəti

Savadı olmasa qızın,

Ay buna bir ucuz ölüm!

Ay bunu mürdəşir yusun!

Bütün günü bekar gəzir,

Sənətə, elmə yox maraq,

Əlində təsbeh oynadır

Şaraq-şaraq, çaraq-çaraq.

Tənqid edirsən əbləhi,

Baxıb-baxıb hırıldayır,

Agzını yummaq olmayır,

Mətləbi yox, qırıldayır.

Kimsəyə verməyir macal,

Hey danışır uzun-uzun,

Ay buna bir ucuz ölüm!

Ay bunu mürdəşir yusun.

Bəyənməz özgə bir kəsi,

Özündən amma razıdır,

"Çalış" deyəndə - ləs toyuq,

Yemək görəndə tazıdır.

Nə yaxşı ki bunun kimi

Beş-altısın da doğmadım,

Bu duzsuz oglu duzsuzu

Nahaq bələkdə boğmadım.

Əldə duza dəyən kimi

Qaçır dadı, tamı duzun,

İşdi desəm: var övladım,

Siz bunu tərsinə yozun.

Bax yenə dəmlənib gəlir,

Amandı dinməyin, susun.

Ay buna bir ucuz ölüm!

Ay bunu mürdəşir yusun!

SORUŞ

Evimin damını deşəydi rüşvət,

Damdan düz ovcuma düşəydi rüşvət,

Almayan nə birinə şeydi rüşvət,

Rüşvətin dadını alandan soruş.

Amandır yadından çıxmasın bu da:

Əlində pul tut ki, əlindən tuta.

Sən niyə girmədin instituta?

Get, pulu, adamı olandan soruş.

Pulsuz nə hörmət, nə qiymət-qədir,

Səni qoxlamazlar saçsan da ətir.

Ogurla, xəbər al: ogurluq nədir?

Guya ki, bilmirsən, yalandan soruş.

Öyrənmək istəsən nədir maaşın?

Bu adi maaşla hardan bu maşın?

Çox da fikirləşmə, ağrıyar başın,

Get, cibi haramla dolandan soruş.

Deyirsən tutulub getdi filankəs,

Əsil getməlilər niyə qaldı bəs?

Görürəm sualın deyildir əbəs,

Bunu pul zoruna qalandan soruş.

Yüz dəfə demişəm, a key oglu key:

Belinə pul bağla, əyninə pul gey.

Niyə sən cücəsən, xalan oglu ley?

Get bunu anandan, xalandan soruş.

Gorxma, bərkişərsən, xamsan hələ sən

Gərək ordan gedib, burdan gələsən.

Kim verdi, kim aldı? Hardan biləsən,

Get, tindən xəbər al, dalandan soruş.

Öyrənmək istəsən ağır günündə:

Niyə dost-tanışa yetmir ünün də?

Bunu məhkəmədə məhşər önündə

Acı xəyallara dalandan soruş.

MƏNZİLBAZ

Yorulmadı, ömrü boyu

Evdən-evə köçdü o,

Metrə alıb sahəsini

Neçə dəfə ölçdü o.

Darlıq etdi, üç otağı

Beş otağa dəyişdi,

Dəyişdikcə gah onunla,

Gah bununla deyişdi.

Neçə ünvan, neçə mənzil

Onu razı salmadı,

Heç birində qərar tutub

Axıracan qalmadı.

Eşitmişəm o yenə də

Mənzilini dəyişib,

Nə ərizə yazıb amma,

Nə zəng edib, döyüşüb.

Bir mənzilə köçüb indi --

Divarı qazıq-qazıq,

Bu mənzili daha heç cür

Dəyişə bilmir yazıq.

Bir mənzilə köçüb indi --

Pəncərəsiz, qapısız,

Telefonu, ünvanı yox,

Çətin onu tapasız.

DÜZƏLƏN-ZAD DEYİLƏM

Mənə yastıqdı, döşəkdi, mənə yorğandı cibim,

Köməyimdi o mənim, cürətim, arxamdı cibim,

Böyüyüm, başbilənim, lap belə darğamdı cibim,

Bu əqidəmdə əsirəm, qulam, azad deyiləm,

Özünü yorma, kişi, mən düzələn-zad deyiləm.

Sənə nə: biz nəyə gizlincə nə şeylər qatırıq?

Sənə nə: biz nə üsul ilə nə şeylər satırıq?

Səni allah götürsün yer üzündən, satirik,

Adına rast gələndən gülmür üzüm, şad deyiləm,

Özünü yorma, kişi, mən düzələn-zad deyiləm.

Gözünün altı şişibdir, yuxusuzsan, yeri yat,

Nə qədər tənqid olar, boşla, bu töhmətləri at.

Bu agır yükləri heç fil çəkə bilməz, nə ki at,

Sənə şahidmi, sənədmi gətirim: at deyiləm?

Özünü yorma, kişi, mən düzələn-zad deyiləm.

Nə səbəbdən gözünə,söylə,göründüm buğa mən?

Sözünün məgzi nədir, bəlkə gedim pambığa mən?

Necə qulluq edərəm, getməli olsam, bığa mən?

Ölərəm, işləmərəm tarlada, arvad deyiləm,

Özünü yorma, kişi, mən düzələn-zad deyiləm.

Qələmi sındırıb at, başqa sənət haqda düşün,

Belə getsə, iraq olsun, qalacaq yerdə leşin.

Mənə baş qoşma nahaq, axırı yoxdur bu işin,

Neçə mülküm çıxıb əldən, yenə bərbad deyiləm,

Özünü yorma, kişi, mən düzələn-zad deyiləm.

Qızışıb tez gələm axtarma. dayan, eylə səbir.

Danışan şəxs qərəkdir ki, qulaq da asa bir,

Babama şeir qoşub Mirzə Ələkbər Sabir,

Sənə zatım ki tanışdır, deməli, yad deyiləm,

Özünü yorma, kişi, mən düzələn-zad deyiləm.

SƏNSİZ

(nizamiyə nəzirə)

"Hər gecəm oldu kədər, qüssəş fəlakət sənsiz",

Başıma gözləmədən gəldi müsibət sənsiz.

Qızışıb rüşvət alan yerdə tutuldum, getdim,

Almayaydım onu kaş sağ-səlamət sənsiz.

Nahaq əvvəldə sənin məsləhətindən qaçdım,

Nahaq iş gördüm o gün, gizlicə xəlvət sənsiz.

Darıxardım o tərəflərdə, inan, səndən uzaq,

Edirəm mən bu tərəflərdə də xiffət sənsiz.

Sənə həsrətdi gözüm, heyf yanımda yoxsan,

Nə rəvadır ki, çəkəm burda əziyyət sənsiz.

Elə zənn eyləmə ki, səhvimi təkrar edərəm,

Alaram versə həriflər mənə rüşvət sənsiz.

Səni hər məclisə şəst ilə seçərdim tamada,

Sən özün söylə, keçib hansı ziyafət sənsiz?

Dedim heç olmasa bir yol tək alım rüşvəti mən,

Tək alım, göstərim aləmdə şücaət sənsiz.

Ony mən xamlamaq istərkən özüm xamlandım

Yox imiş məndə, demə, zərrə kəramət sənsiz.

Danışıb dogruluq haqqında yorulmazdım heç.

Dilim ağzımda əsir, yox daha taqət sənsiz.

İnanırsanmı ki, sənsiz siqaret çəkməzdim,

Çəkirəm həbsdə mən indi rütubət sənsiz.